miércoles, 28 de mayo de 2008

Lectora del mes, lectora del curso

Ya se está acabando el curso y a lo largo de todos estos meses os hemos presentado al lector/a del mes. Cuando se hacían los recuentos de los préstamos siempre aparecía el mismo nombre en primer lugar: Laura Fandiño, de ahí el título de esta entrada.

Laura es una alumna de 2º ESO a la que desde el curso pasado ya conocíamos en la biblioteca. Se trajo un montón de ganas de leer del colegio y menos mal que no las ha perdido por el camino. Desde aquí la queremos homenajear con una entrevista y como es una chica bastante tímida, os la presentamos en una foto tomada en Springfield:
¿Laura, cuándo comenzó tu afición por la lectura?

Yo ya aprendí a leer a los tres años y siempre me han regalado muchos libros, así que creo que es de toda la vida, aunque se acentuó más desde cuarto de primaria, cuando entré en el Fernández López, porque allí teníamos la biblioteca y siempre cogía un montón. Desde entonces, cada vez leo más y me gusta más , pero no solo cojo libros , si no que también cómics , pelis ...


¿Qué tipo de libros te gusta leer?


A mí me gusta leer de todo, sobre todo libros de fantasia, de dragones, unicornios y cosas así, pero también he leído algunos sobre la vida real que me han gustado mucho. Los que no soporto son los que se pasan medio libro describiendo el lugar y los personajes. No los aguanto.


De los que has cogido prestados este curso en la biblioteca, recomiéndanos uno y cuéntanos un poco de qué trata.


Me ha gustado mucho,- entre los muchos que me han gustado- , La emperatriz de los etéreos de Laura Gallego que va sobre un lugar que siempre está cubierto de nieve y la gente vive bajo tierra. En una de esas ciudades hay un chico que sueña con salir de allí, para buscar otras ciudades. Una chica que está enamorada de él decide ir a buscarlo y …ya no cuento más porque creo que es mejor que lo lea uno mismo , si no ya sabes lo que va a pasar y te aburren .

Aparte del de la biblioteca escolar, ¿utilizas el servicio de préstamo de la Biblioteca Municipal de Porriño?


No porque entre el entrenamiento, partidos, instituto, actividades...no tengo mucho tiempo pero voy a ir en vacaciones.


¿Qué te parecen las adaptaciones que últimamente se están haciendo para el cine de títulos de literatura juvenil como Eragon, Harry Potter, Las crónicas de Narnia…?

Dado que los libros son largos tienen que quitar mucha cosa, pero en general, me parecen muy bien. Cuando leo me hago una película en mi cabeza y si luego veo la peli de otros, tengo para comparar, pero creo que no deberían quitar tanta cosa de los libros.

¿Hubo algo o alguien que te despertara el gusanillo por los libros?


La verdad es que no lo sé, puede que mi profe de cuarto , Fita , ya que fue ella quien hizo que empezara mi pasión por los libros al enseñarme la biblioteca tan maravillosa del cole

¿Qué es lo que más te gusta de la biblioteca del instituto y que sugerirías para mejorarla?


Creo que está bien , pero necesita algo , una chispa para atraer a la gente, algo así como las ofertas del super, algo tentador y que guste a la gente.

Por último, ¿puedes hacernos una lista de tus cinco títulos imprescindibles?

En realidad no son libros , sino trilogías :
Memorias de Idhun de Laura Gallego
Eragon , Eldest de Christopher Paolini.
La brújula dorada , El catalejo lacado , La daga de Phillip Pullman.
Los pilares de la tierra , Un mundo sin fin de Ken Follet.
y ahora no me sale el titulo de la otra trilogía, pero va de una chica que se enamora de un vampiro.
Ah, también me encantan los de Carlos Ruiz Zafón, ¡son increíbles!

Si te quieres"simpsonizar", no te multipliques x 0: http://simpsonizeme.com/#

martes, 20 de mayo de 2008

A ESPIRAL DAS LETRAS


Cada 17 de maio, dende 1963, a sociedade galega homenaxea a un escritor. Este ano, como todos sabemos, foi dedicado a Xosé María Álvarez Blázquez.
O equipo da biblioteca do IES Pino Manso, en vez de centrarse na figura do polifacético editor, narrador e poeta tudense, pensou que os 45 anos de Letras Galegas ben merecían ser obxecto dunha celebración individual. Para desenvolver tal propósito, amais de recopilar imaxes dos diferentes literatos galegos festexados, pescudouse entre os fondos da biblioteca obras representativas dos mesmos... con eles decidiuse realizar unha espiral, a nosa espiral das letras, que sobrevive en pé, dignamente, a pesar do entusiasmo que pon o alumnado cada vez que irrompe no recreo na procura dun ordenador baleiro.


Contan que a idea de adicar un día ás letras galegas naceu por volta de 1931, nun mitin que tivo lugar no teatro García Barbón de Vigo. Foi nun domingo, ao serán, concretamente o día 26 de abril; nesa xornada Otero Pedrayo, Castelao e Paz Andrade presentábanse ás eleccións das Cortes Constituíntes da República en nome do primeiro partido nacionalista e republicano de carácter galeguista da nosa historia; alí, publicamente, entre reclamacións dun estado español federal, lanzaron a idea do día das letras... Daquela, non puido ser, mais paradoxicamente, foi en plena ditadura franquista cando se retomou este fermoso propósito.
O equipo da biblioteca lamenta non poder ofrecervos datos máis precisos sobre este tema, pero confía que se todo o que o vos conta non é de todo fiel á realidade, honre o vello adagio italiano que di “si non è vero, è ben trovato”.

lunes, 12 de mayo de 2008

Día escolar de las Matemáticas



El 12 de mayo se celebra la novena edición del Día escolar de las Matemáticas, bajo el lema Música y Matemáticas: la armonía de los números.
Para celebrarlo, entre otras actividades, la Federación Española de Sociedades de Profesores de Matemáticas(FESPM) ha organizado una videoconferencia dirigida a alumn@s de Educación Secundaria y Bachillerato impartida por Vicente Liern, desde el aula Aula Miguel de Guzmán de la Facultad de Ciencias Matemáticas( Universidad Complutense). Será a partir de las 12H, durante una hora, a través del siguiente enlace: http://ucinema.sim.ucm.es/video/directo/mate.htm
Otras páginas de interés en torno a este tema:

miércoles, 7 de mayo de 2008

A PANTASMA DE CANTERVILLE DE OSCAR WILDE

Por fin tivemos a xuntanza do club de lectura…. entre “amigos invisibles” e “cambio de seso”, demorámonos máis do desexado.
Que contarvos da reunión?... na única mesa redonda da biblio, tivemos a oportunidade de revivir os atrancos dunha pantasma que, fiel ao seu cometido, se enfronta no vello caserón do Canterville aos Otis, unha familia norteamericana moi práctica e nada medoñenta.

A responsable pantasma trata de seguir infundindo medo, provocando –se é posible- a morte de quen se cruza no seu camiño,… pero nada pode contra os xemelgos Otis que o esperan cun balde de auga nada máis pasar o lintel da porta, ou fronte a laboriosa nai da familia que limpa a mancha de sangue secular cun eficiente e novidoso deterxente… Nestes tempos modernos, as pantasmas teñen ben difícil cumprir coas súas obrigacións.

Ao final, é a rapaza, Virxinia Otis quen libera á vella pantasma e evocando o Cantar dos Cantares de Salomón afirma “(el) fíxome entender a Vida, e o sentido da Morte, e por qué o amor é máis forte ca unha e ca outra”.
Mais, non todo foron pantasmas… na nosa edición figuraban algúns dos que O. Wilde lles narraba aos seus dous fillos… lembramos a nosa infancia revivindo o canto do rouisiñol, xogando no xardín do Xigante egoísta e conmovéndonos coa xenerosidade do Príncipe feliz.

A nosa próxima cita será con Laura Gallego García… todos leremos un exemplar diferente da súa obra, o que nos permitirá ter dela unha visión máis rica e variada.

lunes, 5 de mayo de 2008

Un libro estupendo



Un capitán del ejército de Franco que, el mismo día de la Victoria, renuncia a ganar la guerra; un niño poeta que huye asustado con su compañera niña embarazada y vive una historia vertiginosa de madurez y muerte en el breve plazo de unos meses; un preso en la cárcel de Porlier que se niega a vivir en la impostura para que el verdugo pueda ser calificado de verdugo; por último, un diácono rijoso que enmascara su lascivia tras el fascismo apostólico que reclama la sangre purificadora del vencido. Son historias de los tiempos del silencio, cuando daba miedo que alguien supiera que sabías. Cuatro historias, sutilmente engarzadas entre sí, contadas desde el mismo lenguaje pero con los estilos propios de narradores distintos que van perfilando la verdadera protagonista de esta narración: la derrota.
Premio Nacional de Literatura 2005, Premio de la Crítica 2005, Premio Setenil 2004.

Hace poco terminé de leer “Los girasoles ciegos” de Alberto Méndez.Conocí este libro a través de la radio: se comentaba que José Luis Cuerdael director de “La lengua de las mariposas” estaba rodando una adaptación escrita por Rafael Azcona . Me picó la curiosidad porque al igual que en la película anterior, el director había elegido para rodar Orense y todos los actores hablaban maravillas de los cuatro relatos que conforman el libro. También me pareció una historia muy triste la del escritor Alberto Méndez: fallecido unos meses después de ver publicado su primer libro.
Los girasoles ciegos”, además de estar estupendamente escrito, cuenta de una forma muy poética las desventuras de unas personas a las que les toco vivir esa época negra en la historia de España que fue la Guerra Civil. Merece la pena leerlo antes de que se estrene la película este verano.