lunes, 18 de mayo de 2009

Hasta siempre

LA VIDA ESE PARÉNTESIS
Cuando el no ser queda en suspenso
se abre la vida ese paréntesis
con un vagido universal de hambre

somos hambrientos desde el vamos
y lo seremos hasta el vámonos
después de mucho descubrir
y brevemente amar y acostumbrarnos
a la fallida eternidad

la vida se clausura en vida
la vida ese paréntesis
también se cierra incurre
en un vagido uiniversal
el último

y entonces sólo entonces
el no ser sigue para siempre.

Mario Benedetti(Uruguay, 1920- 17 maio de 2009)

viernes, 15 de mayo de 2009

Concurso Letras Galegas 2009

O Equipo de Normalización Lingüistica do instituto convoca un concurso doble, combinando literatura e plástica nun concurso de deseños de graffitis!
O lema desde ano é: "Dinamización do uso do galego no centro e na nosa contorna".

A) CONCURSO LITERARIO:

Bases:
- Poderán participar todos os alumnos do centro.
- Os participantes elaborarán un articulo ou ensaio de tema libre(relacionado co lema citado), escrito a doble espazo(máximo 3 páxinas).
- Os traballos levarán visible o curso do participante e, por detrás e agachado, o nome do alumno.



B)PLÁSTICA:
Bases:
- Poderán participar todos os alumnos do centro.
- Os participantes deberán presentar os seus deseños sobre unha cartolina ou lámina formato DIN A4, indicando no dorso o seu nome e grupo.
- Os materiais e técnicas son libres.
- Os deseños deben respetar o lema sinalado.
PREMIOS
Para o concurso literario haberá dous premios.
Para o concurso de Plástica, o alumno gañador terá dereito a plasmar o seu deseño sobre algún dos exteriores do centro(osd materiais proporcionarallos o equipo de normalización. Se o precisan terán axuda e asesoramento para realizalo). Ademáis haberá un premio.

DATA:

Os traballos deberán entregarse a un membro do Equipo ou profesor de Galego antes do día 22 de Maio.


XURADO:

Estará composto por dous membros do Equipo de Normalización(un do Departamento de Plástica e outro de Lingua Galega), un recoñecido "graffiteiro" da vila, o Departamento de Galego e varios alumnos do Equipo de Normalización.

miércoles, 13 de mayo de 2009

Ramón Piñeiro na cultura galega



Este ano 2009 adícase o Día das Letras Galegas a Ramón Piñeiro. É verdade que Ramón Piñeiro foi un home de letras, pero a diferenza doutros escritores anteriormente homenaxeados, máis ca un literato, foi filósofo e tamén un elo fundamental na recuperación do galeguismo.

A súa aportación ao eido político foi decisiva, pero convén aclarar que para algúns ten luces, pero tamén sombras.

Luces, porque contribuíu á formación das Mocidades Galeguistas nos tempos da Segunda República e porque durante a ditadura franquista, desenvolveu o papel de enlace entre os galeguistas do interior e os do exilio.

Sombras, porque tras ser detido en 1946 e pasar tres anos encerrado en varios cárceres, optou por abandonar a loita política e disolver o Partido Galeguista. A partir dese momento e durante case dúas décadas, o galeguismo será concebido como unha actividade de carácter cultural.

Ramón Piñeiro pensaba que se conseguise que todos os galegos coñecésemos e amásemos a nosa cultura, a nosa pervivencia como pobo estaría asegurada.

Desta postura "culturalista" obtivéronse froitos saborosos. Entre eles atopamos a creación da editorial Galaxia. Galaxia erixiuse na ponte que uniu os vellos galeguistas cos mozos que para ler a Rosalía de Castro tiñan que facelo ás agachadas. Nela, tamén se retoma o proxecto de crear unha revista científica que abordase, en lingua galega, diferentes disciplinas; a revista aínda se publica hoxe, chámase Grial e naquel momento resultou ser unha digna sucesora de Nós.

A aportación de Ramón Piñeiro non se centrou só no eido político-cultural, tamén foi un magnífico ensaísta e filósofo. Atreveuse a traducir ao galego ao filósofo alemán Kierkegaard, acto que foi entendido coma unha provocación. Naquela época, os poderosos queríanos facer pensar que a lingua do saber só debía ser unha: o español.

Ramón Piñeiro, con moitas das súas actuacións, pretendeu ensinarnos que a nosa lingua e a nosa cultura debían pervivir a través do tempo. Oxalá que a celebración do día das Letras Galegas deste ano contribúa a recordárnolo.
Ligazóns de interese na páxina das Bibliotecas Escolares de Galicia:webquests, páxinas web adicadas ao autor e unha selección dos máis variados recursos desde os centros galegos.

martes, 12 de mayo de 2009

Antonio Vega, in memoriam

Esta mañana ha muerto uno de los músicos más representativos de la movida madrileña de los años 80. Compositor, guitarrista y cantante primero del grupo Nacha Pop y luego, vocalista en solitario nos deja temas tan conocidos como La chica de ayer, Lucha de gigantes, Se dejaba llevar y este sitio de mi recreo tan especial:

Donde nos llevó la imaginación

donde con los ojos cerrados

se divisan infinitos campos.

Donde se creó la primera luz

germinó la semilla del cielo azul,

volveré a ese lugar donde nací.

De sol, espiga y deseo

son sus manos en mi pelo.

De nieve, huracán y abismos

el sitio de mi recreo.

Viento que en su murmullo parece hablar

mueve el mundo y con gracia le ves bailar

y con él el escenario de mi hogar.

Mar bandeja de plata, mar infernal

es un temperamento natural

poco o nada cuesta ser uno más.

De sol, espiga y deseo

son sus manos en mi pelo.

De nieve huracán y abismos

el sitio de mi recreo,

Silencio, brisa y cordura

dan aliento a mi locura

Hay nieve, hay fuego, hay deseos

allí donde me recreo

lunes, 11 de mayo de 2009

Con sabor a Oriente

Queremos presentaros hoy dos libros con dos puntos en común: unas cuidadas ilustraciones y una inspiración oriental. El primero es el álbum “Los amantes mariposa” de Benjamin Lacombe que ya habéis podido ojear estos días en la exposición que pusimos a la entrada del instituto con motivo al Día del Libro. Un libro precioso que cuenta una historia tradicional china sobre una chica que no aspira a ser como las demás y su historia de amor condenada al fracaso por una rígida tradición.

Una historia similar es la que cuenta la ópera “Madame Butterfly” (¿y qué es lo que quiere decir butterfly en inglés...?) compuesta por G. Puccini de la que hemos encontrado esta animación tan bonita en Youtube interpretada por la soprano Maria Callas:




Y de esta ópera, pasamos al siguiente libro que anunciabamos al principio: “Turandot”, un libro-cuento editado por Kalandraka de Joan de Déu Prats y Pep Monsterrat que recrea la ópera del mismo título, compuesta-como la anterior-por G.Puccini .
En ella se nos habla de una princesa altiva de Pekin que trata de evitar el matrimonio planteando a sus pretendientes tres difíciles enigmas. El castigo si no aciertan las respuestas es la muerte y solo el príncipe Calaf parece ser capaz de resolverlos.

Además de recrearnos la vista a través de sus imágenes, también podemos disfrutar escuchando ya que el libro consta de un CD que acompaña los momentos decisivos del relato. Todo un lujo.

Y si te gustó Turandot, también puedes atreverte con otros libros-ópera: “O barbeiro de Sevilla” de Rossini o “O elixir de amor” de Donizzeti en la sección morada de la biblioteca.

jueves, 7 de mayo de 2009

Manga musical


Si hace unos días hablábamos de un manga shonen, hoy le toca el turno a un manga shojo 少女. Se trata de un género destinado a las jóvenes con un marcado contenido romántico.
Nodame Cantabile de Tokomo Ninomiya relata el encuentro entre Shinichi Chiaki, un disciplinado estudiante de piano que aspira a ser director de orquesta y su alocada vecina, Nodame, una genial pianista repleta de rarezas que no tiene ni idea de leer una partitura. Ambos coinciden en la facultad de música obligados a tocar juntos y a pesar de que Chiaki rehuye a Nodame, ya se sabe que el roce...
En fin, un cómic muy entretenido, lleno de referencias a la música y unos personajes muy bien definidos. En su contra, algunas viñetas censurables(especialmente cuando Chiaki pierde los estribos).
Shojo de gran éxito en Japón convertido en serie de animación, película y videojuego.

lunes, 4 de mayo de 2009

Cómic comprometido

es el que nos presenta el periodista y dibujante Joe Sacco en este volúmen que reúne los testimonios que pudo recoger durante su estancia en Palestina durante 2 meses. Relatos de antiguos presos, madres desoladas, familias sin hogar, cooperantes desbordados ...bajo la presión del toque de queda y unas torres de vigilancia omnipresentes.

Aunque este cómic apareció seriado a principios de los noventa, en este volúmen de Planeta de Agostini se recopilan todas las historias de los primeros años de la Intifada.

También tienen cabida otras cuestiones como el uso del hiyab, el papel de la mujer en la sociedad árabe, la escasa incidencia de las actuaciones de la ONU, la imposible economía palestina, ... y el por qué de esos pañuelos "de moda" que tan despreocupadamente llevais .
En fin; un cómic muy recomendable que no deja indiferente.

Comentarios sobre Palestina en:Guía de cómic , His libris y Planeta Cómic