25 N. Árbores no deserto

REFLEXIÓN

Detrás do espello

todas eramos a  mesma muller,

núa,

interregotiva,

reclamándolle respostas

á realidade.

Nínguén vai chamar por nós?

Ninguén- silencio-.

Porque sodes a mesma muller sen rostro, 

sen nome.

E se nos creamos?

Que cada unha

se debuxe da forma que queira.

E foi así como demos luz

os noso lenzos,

soñando pincel, 

imaxinando cores, 

a grande escala.

Foi así como

comezamos a parirnos...

Ata nacer

entre os marcos ceibes

da fantasía feminina.

Así hoxe vexo, 

nos seus ollos,

que o teu retrato

son eu.

Rosalía Fernádnez Rial

Acto de conmemoración no centro hoxe durante o primeiro recreo:

- Lectura de manifesto pola directora do centro.

- Poesía contra o maltrato.

- Actuación musical.