lunes, 17 de marzo de 2008
Algo de cine
jueves, 13 de marzo de 2008
Nosoutros tamén celebramos o día 8 de marzo
Este venres, día 14 de marzo, terá lugar a "I Carreira da Igualdade". Para ir creando ambiente, uns trasnos descoñecidos empapelaron os corredores e o vestíbulo do centro con frases machistas e feministas dalgúns personaxes históricos.
Posiblemente os nosos queridos trasnos querían animarnos á reflexión; non satisfeitos con iso pegaron unhas fotografías ilustrando a relación entre as mulleres e o traballo. Tamén nos deixaron unha invitación para as Xornadas de Actividades (2, 3 e 4 de abril) na que presentarán o espectáculo "Cambio de Seso".
viernes, 7 de marzo de 2008
IMOS A CONTAR MENTIRAS
Soñamos con que algún día nada disto sexa unha triste realidade. Con que homes e mulleres sexan exactamente iguais e gocen exactamente dos mesmos dereitos. Con que non haxa nin unha soa muller que sexa violada polo simple feito de selo. Con que non existan os burkas, nin os medos. Con que o traballo doméstico sexa realizado por dúas persoas e non por unha. Con que os salarios sexan exactamente os mesmos. Con que as oportunidades sexan as mesmas. Con que non haxa unha soa muller que teña medo a ser nai por non quedar sen traballo. Con que non existan diferenzas.
Cando teñamos unha sociedade, un planeta inequívocamente solidario, no futuro pensarán que nada disto é real.
Home e muller, ombreiro con ombreiro, sorriso con sorriso, loitando porque a atmósfera sexa máis respirábel.
jueves, 6 de marzo de 2008
Mujeres
Me estremeció la mujer que empinaba a sus hijos
Hacia la estrella de aquella otra madre mayor
Y como los recogía del polvo teñidos
Para enterrarlos debajo de su corazón
Me estremeció la mujer del poeta, el caudillo
Siempre a la sombra y llenando un espacio vital
Me estremeció la mujer que incendiaba los trillos
De la melena invencible de aquel alemán
Me estremeció la muchacha
Hija de aquel feroz continente
Que se marchó de su casa
Para otra de toda la gente
Me han estremecido un montón de mujeres
Mujeres de fuego, mujeres de nieve
Pero lo que me ha estremecido
Hasta perder casi el sentido
Lo que a mi más me ha estremecido
Son tus ojitos, mi hija, son tus ojitos divinos
Me estremeció la mujer que parió once hijos
En el tiempo de la harina y un kilo de pan
Y los miró endurecerse mascando carijos
Me estremeció porque era mi abuela además
Me estremecieron mujeres
Que la historia anotó entre laureles
Y otras desconocidas, gigantes
Que no hay libro que las aguante
Me han estremecido un montón de mujeres
Mujeres de fuego, mujeres de nieve
Pero lo que me ha estremecido
Hasta perder casi el sentido
Lo que a mi más me ha estremecido
Son tus ojitos, mi hija, son tus ojitos divinos
miércoles, 5 de marzo de 2008
10 Mulleres de cine no século XXI
Empezaremos por ver a aquelas que se incorporan o mundo, pero pola vía da adopción e vindo de lonxe en La pequeña Lola.
Moitas mulleres procedentes de outras culturas, por adopción ou emigración, deben loitar na súa xuventude por compatibilizar as súas tradicións co seu contorno e iso e o que fan en Quiero ser como Beckhamn.
En cualquera caso , a consigna e vivir dignamente e iso é o que tratan de facer as mulleres de Mataharis.
inimigos da convivencia e a igualdade fan das súas en
Te doy mis ojos.
Pero como dicía unha consigna: podedes arrincar as flores, pero non impediredes a chegada da primavera. Vemos isto no mundo que se inventa a granxeira de La suerte de Emma.
Buscade estas películas nas bibliotecas, nas tendas ou mesmo nas carteleiras e gardádeas na memoria. Veredes como nuns poucos anos convírtense en documentos de vida deste 2008.
Traballo colaborativo dos Blogues das Bibliotecas Escolares Galegas en prol da IGUALDADE.
Se te queres unir a esta iniciativa tes o código nesta ligazón.
martes, 26 de febrero de 2008
O BARBEIRO DIABÓLICO
Din que as pantasmas habitan en lóbregos castelos e que as súas almas en pena vagan arrastrando pesadas cadeas... algo así lle sucede ao protagonista de A pantasma de Canterville, o texto que abordaremos na próxima sesión do club de lectura.
Para ir familiarizándonos coas profundidades máis inquedantes do ser humano, este xoves 28 veremos a película El barbero diabólico de la calle Fleet, ambientada, ao igual que o libro de O. Wilde, nunha Inglaterra escura, chuviosa, onda as apariencias nunca se corresponden coa realidade.