As linguas dos animais

Se fai pouco conmemoramos o Día contra a violencia de xénero, hoxe atopamos este conto entre un dos libros que imos incorporar na biblioteca. Trátase dunha colección de relatos da tradición oral, transcritos por Xosé Miranda, que testemuña a lexitimidade de certos comportamentos desde sempre:

Fai un labrego un día cazar e atopou unha cobra. Apuntoulle coa escopeta e xa a ía matar, cando ela lle falou e lle dixo:

- Non me mates. Se me matas, de min non sacarás nada e, se non me matas, concedereiche o don de entender as linguas dos animais. Entenderás todo canto falen. Pero non podes revelarlle este segredo a ninguén. Se o fas, morrerás no mesmo intre.

Concedeu o labrego a vida a serpe e ela agasallouno co don. Ó outro día, cando chegou cos bois da arada e lles deu de comer nas manxadoiras, sucedeu que a par dos bois estaba un burro. O burro preguntoulle ó boi:

- ¿Que tal te tratou o amo?

- Enchoume de traballo- contestou o boi.

E díxolle o burro:

- Porque queres. Fai o enfermo e non comas.

Pero, como o amo coñecía a linguaxe dos animais, botouse a rir, e pola tarde xunguiu o burro e o burro non quería tirar polo arado, pero o amo fartouse de darlle paos e non lle quedou outra ca arar.

Cando chegaron á noite, preguntoulle o boi:

- ¿Qué tal te trataron?

- Ben- dixo o burro.

- ¿E non se queixou da miña falta?

- !Maldita leva!. Dixo que se non te poñías ben mañá, que te leva ó matadoiro.

O amo estaba escoitando desde a cociña, onde ceaba, e riu sen podelo evitar. A muller quedou intrigada e quería saber por que ría. Pero o home non podía descubrir o segredo se non quería morrer. A muller enfadouse e marchou para a cama. E non melloraron as cousas para o outro día.  En fin, que nin se falaban, e o home empezou a pensar se non sería mellor contarllo todo para que se desenfadase.

Nesto, escoitou o capón que cantaba no muro da aira:

-!Cacaracá, cacaracá!

- ¿Cantas mulleres tes?- preguntoulle o can.

- Cacaracá. Tódalas pitas do curral.

- ¿E podes gobernarlas?

- Cacaracá. Se non podo, collo unha tralla. ¿Ou pensas que son como o amo, que non pode con unha?

O amo seguiu o consello e amañou o asunto sen necesidade de contar o segredo.

Da que pensar, non?