Mostrando entradas con la etiqueta Teatro. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Teatro. Mostrar todas las entradas

viernes, 14 de junio de 2013

Sotto paga! Non si paga!

Parece mentira que una obra escrita en 1974 retrate tan bien una situación tan actual como la que vivimos.  El dramaturgo  Dario Fo, premio Nobel de Literatura en 1997, revisa su texto teatral para adaptarlo a la época de Berlusconi y nos presenta, de esta forma, una historia que puede extrapolarse fácilmente. 
La obra comienza cuando en un barrio de clase trabajadora, los clientes, hartos de que los precios cada vez sean más altos mientras sus sueldos bajan o ni siquiera llegan a sus hogares, deciden hacer boicot al supermercado pagando  los productos al precio  que tenían antes de la llegada del euro pero la situación se  desmanda y  acaban por agenciarse  los productos sin pasar por caja.
Entre los vecinos que asaltan el comercio se encuentra Antonia, la mujer de un obrero sindicalista de izquierdas con una moral muy firme, que teme que su marido se entere del robo. Con la ayuda de otra vecina, hará todo lo posible para engañar a su marido y justificar, de alguna manera, la presencia de tantos alimentos en una casa que está al limite del embargo.
A lo largo de la trama se producen muchas situaciones absurdas que pueden dar lugar a la risa si no tuvieran , en realidad, una profunda carga de crítica social y política( a los empresarios, a los políticos, a los sindicatos, al Papa...) 
Os dejo aquí el diálogo que mantiene el marido de Antonia con un sargento que viene a revisar su domicilio tras el asalto al supermercado. Es una buena muestra del tono del resto de la obra:
 
Juan: Ni se puede hacer lo que a uno le de la gana, hay que atenerse a la ley.
Sargento. ¿Qué ley?¿La que ha autorizado a robar millones con el cambio a la par de la lira al euro?
Juan: Pero para remediar las injusticias hay métodos de lucha democráticos...está el parlamento, los partidos...y se reforman las leyes...
Sargento: ¿Qué reforma?. Quitando algún que otro ajuste poco eficaz, las únicas reformas importantes que han parido han servido para apuntalar los tinglados del gobierno en la sombra...Reformas para liberar de forma masiva a delincuentes, para sacar del trullo a artistas de la estafa y el chanchullo. Reformas para aumentar el sueldo a diputados y senadores, incluso a los imputados y condenados por corrupción y prevaricación...
Juan: Pues añada la contratación con cargo al estado de parientes de políticos: hijos, mujeres y primos hasta tercer grado...
 

 El cuarto Estado de Pellizza da Volpedo
 
Aquí no paga nadie, el título de la edición en español, fue considerada cuando se estrenó como política-ficción por una parte de la crítica. Lo que no preveían estos críticos era que la historia se reprodujera en Italia unos meses después del estreno y desde un periódico se pidiera que el escritor fuera incriminado por un juez por instigar a la clase obrera a la apropiación indebida.
Y si, todo lo que refleja el libro es pura ficción:
 

miércoles, 15 de mayo de 2013

Letras Galegas 2013:Roberto Vidal Bolaño

 
Carteis dos grupos de secundaria  feitos nas clases de Lingua e Literatura Galega sobre o autor. Algúns alumnos trataron a biografía e outros, fixeron a súa versión do que serían anuncios dos seus espectáculos teatrais.
Nas clases de Música de 4º ESO deron voz a Mackie O Navalla, personaxe de A ópera de a patacón(1994) interpretando a versión da Balada de Mackie que fixo Vidal Bolaño a partir do texto de Bertolt Brecht para a Ópera dos tres centavos de 1928.
 
Con este drama musical despedíase no ano 2006 a compañía Teatro de Aquí, tras 14 anos na escena

lunes, 8 de octubre de 2012

Limpeza de sangue

Non sei porque tiña eu a idea de que este libro de Rubén Ruibal ía ter outra temática, supoño que debido a que  o título  recordábame outro de Arturo Pérez Reverte.
A historia comeza presentando aos dous protagonistas, antagónicos a moreas: Fernando é un mozo que procede do mundo da marxinación, está planeando dar un golpe que lle solucione a vida e mantén unha relación precaria coas drogas. Pantaleón é un home de mediana idade, cun alto nivel de vida marcado pola súa vinculación aos negocios ilegais da construción. E cal será o feito  que lles una?. Ambos están esperando un transplante de ril e  a casualidade fai que se coñezan na sala de diálise do hospital onde  á forza pasarán moitas horas. Aínda que o primeiro encontro non augura nada bo, pronto comezan a atopar un camiño en común e descubrir as verdades da vida ao ritmo do ruído da sangue.
Para aqueles que gustan das referencias literarias dentro dos libros, neste Fernando  convértese en proovedor de libros de Pantaleón; un "pau" dado nun almacén forneceulle dunha ampla variedade de literatura dramática en galego que ofrecer ao seu compañeiro de penurias. El non le pero sábese de pé a pá os diálogos da película O planeta dos simios que continuamente lles pasan no hospital. Tamén se fai unha  homenaxe á novela de Mark Twain  El principe y el mendigo cando para tratar de fuxir dun asunto no que se viron  implicados por casualidade, intercambian as súas casas.
Para rematar, recomendar este libro no só pola súa calidade literaria(galardoado co Premio Nacional de Literatura Dramática e o Álvarez Cunqueiro para textos teatrais) senón tambén por ser un tributo de Rubén Ruibal ao seu compañeiro Roberto Vidal Bolaño, autor de teatro homenaxeado nas Letras Galegas deste ano.

Outras reseñas sobre o libro atoparalas en :
LG3, O soportal da Literatura Galega.

miércoles, 7 de marzo de 2012

Teatro para las aulas

Este curso, en uno de los grupos de 3º ESO que cursan Atención Educativa se está leyendo teatro en voz alta. La obra del primer trimestre fue Postdata, una reflexión sobre el acoso escolar que la Fundación de Autor pone a disposición de los centros.
En el segundo trimestre  se comenzó a leer la primera de las obras que aparecen en este libro de Maxi de Diego: Los raros. Doce personajes con unas personalidades muy distintas, entre sí y sobre todo, con respecto a la sociedad en la que viven. Un terapeuta se encargará de que acepten sus diferencias y puedan vivir, a pesar de todo, con una cierta normalidad.
Personajes extremos que atrapan la atención: un jóven obsesionado por los olores, otro que vive pendiente de la Luna, una chica que aprovecha cualquier ocasión para dar unos pasos de danza, otra que se bloquea en cuanto escucha una palabra más alta que otra...Todos ellos asisten a una terapia de grupo en la que de pronto irrumpen tres cabezas rapadas. Lo que ocurre a partir de ese momento, en el libro.