Mostrando entradas con la etiqueta Escritores. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Escritores. Mostrar todas las entradas

martes, 25 de abril de 2023

Sigo aquí

A Maggie O'Farrell la descubrimos en la biblioteca con Hamnet, la historia ficcionada sobre la vida de la esposa del dramaturgo inglés William Shakespeare. 
I am, I am, I am, que es el  título original de este libro, fue publicado anteriormente y en él la escritora recurre a su propia vida para revisitar todas aquellas ocasiones en las que estuvo próxima a la muerte: una encefalitis durante la infancia, encuentros con delincuentes, partos, saltos al vacío, infecciones...una larga lista que resulta increíble pueda concentrarse en el periplo vital de una única persona. Diecisiete episodios a lo  largo de los cuales Maggie O'Farrell parece quitarle hierro a la solemnidad de la muerte hasta que llega al último capítulo que comienza con una carrera vertiginosa por la campiña italiana: perdidos, sin cobertura, buscando desesperadamente atención médica para su hija que sufre anafilaxis y a la que parece esperar el peor pronóstico.
Decía el cantante Coque Malla en un documental de Netflix que cuando uno tiene hijos, los miedos cambian de sitio y con esta idea coincide, sin saberlo, nuestra autora:
Esta despreocupación se terminó en el momento en que tuve hijos, porque de pronto empecé a temer que seguir cuadrándome con provocaciones ante la muerte podía volverse en mi contra (...)Cuando engendramos una vida nos abrimos al peligro, al miedo. Al coger a mi hijo en brazos me daba cuenta de los vulnerable que era yo a la muerte: fue la primera vez que eso me asustó. Sabía demasiado bien lo fina que es la membrana que nos separa de ese lugar y la facilidad con la que puede perforarse. 
Un libro con una edición preciosa de Libros del Asteroide para leer con calma y repensarnos nuestra existencia.

sábado, 17 de octubre de 2020

Blitz

 

Unas veces una va  a la librería a tiro hecho y otras, a rebuscar entre las estanterías para ver qué le llama la atención. Este es el caso de esta novela. Si pudiera describir el recorrido de mi mirada y el pensamiento posterior sería: 

  • BLITZ; anda, me recuerda a aquella canción de Ramones.
  • La portada de Berta Risueño lo mismo ilustra la incertidumbre ante una mudanza o el futuro.
  • David Trueba: la primera vez que supe de él fue por su primera película, La buena vida, que fui a ver al cine en su estreno. Me gustó ese ambiente que recreaba aunque no recuerdo muy bien el contenido. Lo he conocido más adelante como escritor de novelas, artículos para el periódico y entrevistas de televisión. En todas estas facetas siempre me ha parecido un tipo muy razonable, así que no me lo pensé mucho más.

 Me llevé unos cuantos libros más  y este fue el primero que leí. Me gustó su dedicatoria y que empezara con una cita de Emily Dickinson que cuando acabas el libro te das cuenta que le viene como anillo al dedo.

La historia comienza con un destello, un relámpago en forma de vibración del móvil que pone el mundo de Beto patas arriba. Un mensaje de amor de su novia enviado a la persona incorrecta- él- mientras esperan el veredicto de un concurso de paisajismo en Berlín. A lo largo de los meses que dan título  a cada capítulo( no parece casual que la novela comience en enero, ese mes en el que parece siempre que estrenamos propósitos), acompañamos al protagonista en su viaje interior.  

Si quieres saber más, echa un vistazo a la sinopsis que publica Anagrama. A mí solo me queda recomendarla a quien le gusten las historias realistas, con un toque de humor y que te den una vuelta a la cabeza.

viernes, 1 de noviembre de 2019

Beleza vermella

Facíame chegar Fina este libro de Arantza Portabales Santomé publicado pola editorial Galaxia a principios de curso e como sole gustarme o xénero da novela negra, pois lino. O comezo xa impacta: unha escena do crime, similar á unha representación artística, que remata nun largo berro. A partir de aí, Arantza Portabales comeza presentarnos ás parellas de protagonistas. Digo parellas porque hai diferentes planos: un psicólogo e a súa paciente, no punto de mira da investigación, que conta cunha tentativa de suicidio, o pai e a nai da vítima  que semellan ser un matrimonio perfecto, o matrimonio veciño que parece non ter ningunha relación coa rapaza mais que atoparse na casa o día do asasinato e unha parella de policías que tratará de descubrir quen foi capaz de asasinar á unha rapaza de quince anos desa maneira tan peculiar.

Tamén son protagonistas nas páxinas do libro a relación entre dúas irmás xemelgas, o pulso que recorre as relacións de parella, a dificultade de manter o plano profesional ao marxe do persoal nalgunhas ocasións, a arte como catarses, e sobre todo, unha visión novidosa dun xénero clásico que afonda un pouco mais no plano psicolóxico das personaxes.
Sen dúbida, recomendo a súa lectura.

lunes, 15 de octubre de 2018

Purga de Sofi Oksanen

 
En una despoblada zona rural de Estonia, en 1992, recuperada la independencia de la pequeña república báltica, Aliide Truu, una anciana que malvive sola junto al bosque, encuentra en su jardín a una joven desconocida, exhausta y desorientada. Se trata de Zara, una veinteañera rusa, víctima del tráfico de mujeres, que ha logrado escapar de sus captores y ha acudido a la casa de Aliide en busca de una ayuda que necesita desesperadamente. A medida que Aliide supera la desconfianza inicial, y se establece un frágil vínculo entre las dos mujeres, emerge un complejo drama de viejas rivalidades y deslealtades que han arruinado la vida de una familia.( nota de la Editorial Salamandra)

Aprovechando que hoy se celebra el Día de las Escritoras, quería recomendar este novela de la autora finlandesa Sofi Oknasen que se acaba de incorporar a la sección de novedades de la biblioteca. Si la sinopsis que ofrece la editorial no te parece ya lo suficientemente interesante, en favor de su lectura añadiría que es una buena manera de conocer la historia reciente de Estonia, un estado moderno que sufrió la ocupación de la Alemania nazi y la dominación de la URSS a lo largo de la segunda mitad del siglo XX y de qué manera estos regímenes marcaron a la población a lo largo de los años. Si al principio de la novela, la escritora parece que va a decantarse por centrarse en la historia de Zara, poco a poco va perfilando el personaje de Alidde  mediante flashbacks a fin de que el lector descubra que la historia de las dos mujeres tiene más en común que el hilo de violencia que las une.

sábado, 19 de mayo de 2018

Letras Galegas


María Victoria Moreno por David Pintor
Así de bonito lucía o recibidor do instituto esta semana co gallo da conmemoración das Letras Galegas.

A exposición estará ao longo dunha semana para dar visibilidade non só á María Victoria Moreno, a homenaxeada deste curso, senón a todas as mulleres que traballaron en prol da lingua e  que non figuran no listado que cada ano aumenta a RAG cun novo nome. Exactamente foron catro as mulleres que aparecen ata agora nun elenco de cincuenta e cinco nomes: Rosalía de Castro(1963), Francisca Herrera(1987), María Mariño(2007) e M. Victoria Moreno(2018) e así o recollimos desde a biblioteca cun mural ao que chamamos "Letras Galegas, Galegas nas letras. 1963-2018".
Durante as semanas previas o alumnado tamén traballou sobre o xénero e a literatura nas aulas de 3º ESO dentro de proxecto de Igualdade deste curso, procurando información sobre as escritoras ao longo da historia en Galicia.

Por outra banda, os grupos de 1º ESO mostráronnos o mapa literario de Galicia  da man das obras mais ilustres e as paisaxes que as inspiraron nun traballo colaborativo entre a materia de Lingua e Literatura Galega e Investigación e Tratamento da Información.
E da literatura culta á literatura popular pasamos ás coplas tradicionais dos maios cos textos de Rosalía e Curros Enríquez coma ponte. 
Nas clases de Música de 2º ESO investigaron na biblioteca que eran os maios, por que se facían e que relación teñen coa música tradicional. A tarefa final sería facer a súa propia copla, un mural para que o resto dos compañeiros coñeceran esta tradición -que segue a celebrarse en O Porriño-  e un maio coa colaboración dos grupos de 1º ESO. 

Fiúnchos, laranxas e limóns, ovos e flores cubriron dun recendo á primavera o instituto mentres os rapaces intentaban dar forma ao noso primeiro maio a gran escala. Contra todo prognóstico, non quedou nin tan mal...

viernes, 16 de febrero de 2018

Boy(relatos de la infancia)




Si las novelas de Roald Dahl cuyos protagonistas son niños son maravillosas, no por ser este un relato autobiográfico deja de serlo también ya que  no solo asistimos a una narración de su infancia sino a qué hechos  pudieron inspirar novelas tan entrañables como "La fábrica de chocolate":

...Después de clase(...)pasabamos siempre por delante de la confitería. Nos demorábamos ante su pequeño escaparate comiéndonos con los ojos los grandes tarros de cristal llenos de bolas de caramelo, los adoquines de dulce pintados con rayas oscuras y claras, los bombones de fresa, y los escarchados de menta, y los confites ácidos, de pera, limón y todo lo demás...
...empecé a darme cuenta de que las grandes empresas chocolateras disponían realmente de departamentos de invención y se tomaban muy en serio sus innovaciones. Solía imaginarme una sala grande y blanca, como un  laboratorio, con marmitas de chocolate, y dulce de cacao y caramelo, y toda clase de rellenos exquisitos hirviendo sobre hornillos...
Doscientas páginas en las que caminar de la mano del pequeño Boy y ser testigos de la admiración hacia su madre noruega- viuda desde muy joven en un país extranjero(Inglaterra) a cargo de un buen montón de hijos e hijastros y del negocio familiar- de su paso por diferentes escuelas e internados, conocer a sus amigos de la infancia,  sus travesuras, sus vacaciones en Noruega...
En resumen, un libro muy recomendable para los amantes del escritor.


jueves, 26 de octubre de 2017

Jules Verne e a vida secreta das mulleres planta


Que marabilla adentrarse de novo noutro mundo imaxinario creado por Ledicia Costas. E este mundo imaxinado non é o Vigo do principios de século, o cal aínda podemos percorrer e recoñecer a través das súas páxinas, senón o que marca o encontro de Violeta, unha nena orfa que vive cos seus avós nunha botica da rúa Misericordia, con todo un persoeiro da literatura mundial: Jules Verne. E que é o que ven facer o escritor nunha rúa medio escondida de Vigo?. Pois nada máis e nada menos que tratar de verificar a existencia por todo o mundo dunha raza especial de mulleres que a través de xeracións foron legando o seu poder de transformarse en seres vexetais ao chegar á certa idade e dunha fraga misteriosa onde van descansar ao final da súa vida.
Misterio, amizade, tecnoloxía, un chisco de amor, aventura e moito mais nesta historia que foi galardoada co premio Lazarillo de Creación Literaria no ano 2015 e seleccionada para a prestixiosa lista White Ravens 2017.

Para levar a novela ás aulas: 

martes, 6 de diciembre de 2016

Ledicia Costas no instituto

Esta semana, grazas ao departamento de Lingua e Literatura Galega  os grupos de 1º ESO tiveron un encontro coa escritora viguesa Ledicia Costas. Autora de libros coma O corazón de Xúpiter, Unha estrela no vento, Un animal chamado néboa, ...e o máis recente Jules Verne e a vida secreta das mulleres planta, nesta ocasión viña falarlles dun dos libros de lectura do primeiro trimestre: Escarlatina, a cociñeira defunta.

Ao longo de case unha hora Ledicia descubriu algúns dos aspectos que espertaran a curiosidade dos rapaces durante a lectura: o porque do nome da rapaza, o detallismo das ilustracións de Victor Rivas, como foron xuntar dúas cousas que a primeira vista parecen tan antagónicas como a morte e a cociña, que parte da realidade mais próxima ten cabida no proceso da creación literaria...


Unha actividade que rematou, grazas a amabilidade de Ledicia, coa firma firma de exemplares. Un pracer contar con ela sempre no centro.


jueves, 20 de octubre de 2016

Va de premios

Esta última semana  se dieron a conocer dos galardones relacionados con la literatura: a nivel estatal, el Premio Planeta y a nivel internacional, el Nobel.

El primer galardón recayó en una autora que me gusta mucho desde que descubrí El guardián invisible, primera entrega de la trilogía del Batzán de la que ya hablamos en el blog. La decisión de premiar su libro Todo te daré parece haber sentado bien a todo el mundo por lo que se comenta en estos foros del siglo XIX que son las redes sociales. Mientras esperamos la publicación de esta nueva novela que transcurre en la Ribeira Sacra( la autora es de ascendencia gallega), os recomendamos la lectura de los otros dos libros de la serie de novela negra de su inspectora estrella Amaia Salazar: Ofrenda a la tormenta y Legado de huesos que tenéis en la biblioteca.














Y ahora el premio Nobel de Literatura con más controversia que recuerdo: Bob Dylan. Aquí sí que ha habido posiciones encontradas porque otorgar un galardón de esta modalidad a un cantautor parece haber levantado ampollas a más de uno. Mientras esperamos que el músico dé señales de vida(  la Academia Sueca por el momento no han conseguido ponerse en contacto con él para comunicárselo de forma oficial) tenemos tres sugerencias para acercaros a su figura:
La primera es el libro Dylan. Historias, canciones y poesía de Scyla Editores que adquirimos para el proyecto de los años 60 del curso pasado. Con una cuidada edición, en el libro, a cargo de un grupo de emblemáticos periodistas musicales de la revista Mojo, se hace un repaso a la trayectoria del músico desde que iniciara su carrera en 1962.


Y por si después de conocerlo un poco más os entra el gusanillo por saber qué ha podido decantar a unos señores tan serios a conceder un premio literario a un cantante de música popular, os proponemos el dvd Bob Dylan. Knockin´on heaven´s Door con una muestra de sus canciones más emblemáticas y la película I´m not there, un retrato coral a cargo de seis actores que encarnan al homenajeado a lo largo de diferentes momentos de su vida.

viernes, 4 de marzo de 2016

Día de Rosalía


O pasado 24 de marzo celebrabamos o Día de Rosalía no instituto cunha exposición de traballos en torno a súa figura e obra. O toque de cor poñíano os grupos de 1º ESO que realizaron estas ilustracións na aula de Educación Plástica e Visual.
Tamén reelaboraron o seu retrato as alumnas de 1º Bacharelato opción Debuxo Artístico:
Imaxe de María Domínguez
Por outra banda, o ENDL e a biblioteca escolar convocaron un concurso de ilustracións fotográficas dos poemas da autora. Velaquí os gañadores:
DENDE AQUÍ VEXO UN CAMIÑO
Fotografía: Gonzalo Pérez, 4º ESO B


Dende aquí vexo un camiño 
que non sei adónde vai; 
polo mismo que n'o sei, 
quixera o poder andar. 
Istreitiño sarpentea 
antre prados e nabals 
i anda ó feito, aquí escondido, 
relumbrando máis alá. 
Mais sempre, sempre tentándome 
co seu lindo crarear, 
que eu penso, non sei por qué, 
nas vilas que correrá, 
nos carballos que o sombrean, 
nas fontes que o regarán.(...)

NEGRA SOMBRA

Fotografía: Laura Lorenzo, 4º ESO C

Cando penso que te fuches,
Negra sombra que m'asombras,
Ô pe d'os meus cabezales
Tornas facéndome mofa.
   Cando mahttp://bvg.udc.es/textos_obra/imaxes/xis.bmpino qu'ês ida
N'o mesmo sol te m'amostras,
Y eres a estrela que brila,
Y eres o vento que zóa.
   Si cantan, ês tí que cantas,
Si choran, ês tí que choras,
Y-ês o marmurio d'o rio
Y-ês a noite y ês a aurora.
   En todo estás e ti ês todo,
Pra min y en min mesma moras,
Nin m'abandonarás nunca,
Sombra que sempre m'asombras.

DICEN QUE NO HABLAN LAS PLANTAS

Fotografía: Tfarah Salec 1º ESO B

Dicen que no hablan las plantas, ni las fuentes, ni los pájaros, 
Ni el onda con sus rumores, ni con su brillo los astros, 
Lo dicen, pero no es cierto, pues siempre cuando yo paso, 
De mí murmuran y exclaman: 
—Ahí va la loca soñando
Con la eterna primavera de la vida y de los campos, 
Y ya bien pronto, bien pronto, tendrá los cabellos canos,

Y ve temblando, aterida, que cubre la escarcha el prado.
—Hay canas en mi cabeza, hay en los prados escarcha, 
Mas yo prosigo soñando, pobre, incurable sonámbula, 
Con la eterna primavera de la vida que se apaga 
Y la perenne frescura de los campos y las almas, 
Aunque los unos se agostan y aunque las otras se abrasan.
Astros y fuentes y flores, no murmuréis de mis sueños, 
Sin ellos, ¿cómo admiraros ni cómo vivir sin ellos?

lunes, 30 de noviembre de 2015

Ata sempre, mestre

Imaxe vía Blogfesquío 
O pasado venres 27 despedíamos a semana lectiva cunha mala nova: o pasamento de D. Xosé Neira Vilas. Tiven a oportunidade e o pracer de escoitalo nos Encontros dos centros do PLAMBE no ano 2011 e non recordo unha ovación máis sentida e afectuosa que a que lle dimos os mestres e mestras cando rematou a súa intervención. Era o ano do 50 aniversario de "Memorias dun neno labrego" e ese curso a súa lectura uniu á gran parte da comunidade educativa do centro  nunha serie de vídeos nos que todos participabamos lendo ese libro que tanta pegada deixara no devir da literatura xuvenil en galego. 



E á nos, agora,  non se nos ocorre forma mellor de recordarlle que inaugurando un punto de interese na biblioteca coa seu obra esta semana. Nesa pequena mostra aparecen todos os libros que temos á disposición dos lectores:
- Memorias dun neno labrego.
- Xente no rodicio.
- Esperando o leiteiro.
- Pan.
- A marela taravela.
- Contos de tres mundos.
- Espantallo amigo.
- Remuiño de sombra.
- Aqueles anos de Moncho.
- A muller de ferro.
- Camiño bretemoso.
- Galegos no golfo de México.



jueves, 7 de noviembre de 2013

Albert Camus


Hoy se conmemora el centenario del nacimiento del escritor francés Albert Camus. y ¿qué mejor manera de celebrarlo que retomar algunos de sus textos?. En la biblioteca tenéis dónde elegir:

miércoles, 5 de junio de 2013

Federico García Lorca

Conmemoramos el nacimiento del poeta y dramaturgo  con la voz de otro andaluz universal, el cantaor Enrique Morente que musicalizaba en su álbum de 1996 Omega, acompañado del grupo Lagartija Nick,  su poema "Pequeño vals vienés" del libro "Poeta en Nueva York".
 
La melodía original es del cantautor Leonard Cohen- Take this waltz. Aquí os dejo su versión y la de la cantante Ana Belén que aparece en su tributo al poeta "Lorquianas"( en la biblioteca)
¿Con cuál te quedas?


martes, 14 de mayo de 2013

Recursos Letras Galegas


Desde a Secretaría Xeral de Política Lingüística chega esta escolma de recursos para traballar acerca do homenaxeado deste ano: o dramaturgo Roberto Vidal Bolaño.
Pódense atopar máis materiais dos centros educativos para este día no blogue da Asesoría de Bibliotecas Escolares de Galicia.


CPI dos Dices de Rois.

miércoles, 10 de abril de 2013

Adeus, José Luis Sampedro

Imaxe vía Biblospazos
 
Rescatamos aquí uno de sus textos en contra del préstamo de pago en las bibliotecas:
 
POR LA LECTURA

Cuando yo era un muchacho, en la España de 1931, vivía en Aranjuez un Maestro Nacional llamado D. Justo G. Escudero Lezamit. A punto de jubilarse, acudía a la escuela incluso los sábados por la mañana aunque no tenía clases porque allí, en un despachito que le habían cedido, atendía su biblioteca circulante. Era suya porque la había creado él solo, con libros donados por amigos, instituciones y padres de alumnos. Sus 'clientes' éramos jóvenes y adultos, hombres y mujeres a quienes sólo cobraba cincuenta céntimos al mes por prestar a cada cual un libro a la semana. Allí descubrí a Dickens y a Baroja, leí a Salgari y a Karl May.

Muchos años después hice una visita a un bibliotequita de un pueblo madrileño. No parecía haber sido muy frecuentada, pero se había hecho cargo recientemente una joven titulada quien había ideado crear un rincón exclusivo para los niños con un trozo de moqueta para sentarlos. Al principio las madres acogieron la idea con simpatía porque les servía de guardería. Tras recoger a sus hijos en el colegio los dejaban allí un rato mientras terminaban de hacer sus compras, pero cuando regresaban a por ellos, no era raro que los niños, intrigados por el final, pidieran quedarse un ratito más hasta terminar el cuento que estaban leyendo.

Durante la espera, las madres curioseaban, cogían algún libro, lo hojeaban y a veces también ellas quedaban prendadas. Tiempo después me enteré de que la experiencia había dado sus frutos: algunas lectoras eran mujeres que nunca habían leído antes de que una simple moqueta en manos de una joven bibliotecaria les descubriera otros mundos.

Y aún más años después descubrí otro prodigio en un gran hospital de Valencia. La biblioteca de atención al paciente, con la que mitigan las largas esperas y angustias tanto de familiares como de los propios
enfermos, fue creada por iniciativa y voluntarismo de una empleada. Con un carrito del supermercado cargado de libros donados, paseándose por las distintas plantas, con largas peregrinaciones y luchas con la administración intentando convencer a burócratas y médicos no siempre abiertos a otras consideraciones, de que el conocimiento y el placer que proporciona la lectura puede contribuir a la curación, al cabo de los años ha logrado dotar al hospital y sus usuarios de una biblioteca con un servicio de préstamos y unas actividades que le han valido, además del prestigio y admiración de cuantos hemos pasado por ahí, un premio del gremio de libreros en reconocimiento a su labor en favor del libro.

Evoco ahora estos tres de entre los muchos ejemplos de tesón bibliotecario, al enterarme de que resurge la amenaza del préstamo de pago. Se pretende obligar a las bibliotecas a pagar 20 céntimos por cada libro prestado en concepto de canon para resarcir -eso dicen- a los autores del desgaste del préstamo.

Me quedo confuso y no entiendo nada. En la vida corriente el que paga una suma es porque:
a) obtiene algo a cambio.
b) es objeto de una sanción.
Y yo me pregunto: ¿qué obtiene una biblioteca pública, una vez pagada la adquisición del libro para prestarlo? ¿O es que debe ser multada por cumplir con su misión, que es precisamente ésa, la de prestar libros y fomentar la lectura?

Por otro lado, ¿qué se les desgasta a los autores en la operación?.¿Acaso dejaron de cobrar por el libro? ¿Se les leerá menos por ser lecturas prestadas? ¿Venderán menos o les servirá de publicidad el préstamo como cuando una fábrica regala muestras de sus productos? Pero, sobre todo: ¿Se quiere fomentar la lectura? ¿Europa prefiere autores más ricos pero menos leídos? No entiendo a esa Europa mercantil. Personalmente prefiero que me lean y soy yo quien se siente deudor con la labor bibliotecaria en la difusión de mi obra.

Sépanlo quienes, sin preguntarme, pretenden defender mis intereses de autor cargándose a las bibliotecas. He firmado en contra de esa medida en diferentes ocasiones y me uno nuevamente a la campaña.

¡NO AL PRÉSTAMO DE PAGO EN BIBLIOTECAS!

José Luis Sampedro

jueves, 7 de marzo de 2013

Día de Rosalía

Aquí os dejamos una muestra de la celebración del Día de Rosalía en nuestro centro con los grupos de 1º, 2º y 3º ESO leyendo su poema Negra sombra en el patio. Quisimos hacerlo el viernes 22 de marzo, como otros centros de Galicia que conmemoraron su nacimiento ese día, pero el tremendo chaparrón que cayó por la mañana nos lo impidió. Por lo menos, el lunes siguiente amaneció muy frío, pero con un sol espectacular que 
nos alegró la lectura.


Gracias a tod@s los que participasteis de una forma u otra.

jueves, 28 de febrero de 2013

Retomamos

este libro publicado en el 2010 por el ex-diplomático Stéphane Hessel, a raíz de su fallecimiento a los 95 años el día de ayer. Considerado como la base ideológica de movimientos recientes como el 15-M, este libro de 32 páginas  sigue de plena actualidad. Reflexiona sobre la pérdida de derechos sociales en pro del poder financiero, la falsa libertad de los medios de comunicación, la falta de compromiso de la juventud con su tiempo y la necesidad de una revolución pacífica y colectiva. El prólogo es de un grande: José Luis Sampedro.


viernes, 22 de febrero de 2013

Algo escoitouse de Rosalía hoxe

Aínda que a choiva non nos deixara facer a manifestación poética que tiñamos preparada cos grupos de 1º, 2º e 3º ESO no patio do insituto. Non desesperamos e o luns, volvemos á carga.

miércoles, 6 de febrero de 2013

Encontro con Ledicia Costas

O pasado venres tivemos a oportunidade de contar con Ledicia Costas no instituto. A autora falou aos grupos de 4º ESO dos seus inicios coma escritora, das súas outras ocupacións- porque da escritura en galego nesta terra é dificil vivir- do seu compromiso coa lingua e como non, da xénese das dúas novelas das que nos veu  falar. Todo o mundo quedou sorprendido de que a primeira, Unha estrela no vento,  a escribira con tan só dezaseis anos, inspirandose na súa época coma estudante nun instituto de Beade. E certamente, aos rapazes e rapazas do noso  encantoulles polo que representa dunha realidade na que fácilmente se poden sentir reflectidos.

 
Para falar da súa segunda novela-O corazón de Xúpiter., Ledicia comezou proxectando un video moi relacionado coa trama.Moitos dos rapaces e rapazas xa o coñecían e aqueles que non, quedaron certamente abraiados coas imaxes. Tratabase do testemuño de Amanda Tood, unha moza de Canadá que fai uns meses acabara coa súa vida tras ser sometida a buying a través das redes sociais ao longo de moito tempo. Aquí volo deixamos para quen non coñezades  o caso.


E logo, viu o tempo das cuestións. Un pouco tímidos ao principio, os rapaces e rapazas non se atrevían a romper o xeo pero ao pouco soubemos que significan para a autora as citas que encabezan cada capítulo- musicais na primeira novela e literarias na segunda-, cal é o seu autor favorito- Saramago-, o tempo que tardou en rematar a súa última novela, a súa tendencia aos finais tristes, a súa vea poética...(http://poetasdahostia.blogaliza.org/)
E como non hai encontro co autor no que o alumnado non queira un recordo en forma de autógrafo, nos derradeiros minutos Ledicia viuse rodeada por un público maioritariamente femenino  e tamén, algún rapaz que, damos fe, demandou o seu a escondidas.
Grazas Leticia pola túa amabilidade e ao departamento de Lingua Galega e á editorial Xerais que propiciaron o encontro.

lunes, 28 de enero de 2013

Parabéns, Fina

A nosa homenaxe á escritora Fina Casalderrey polo seu recente nomeamento na RAG(Real Academia Galega). Un paso máis no recoñecemento da literatura infantil e xuvenil.

Todos os libros, a túa disposición na biblioteca: andeis de lecturas temáticas.